تشخيص اختلال شخصيت با چه روش هايي صورت مي گيرد؟ در هر كشور بخشي از جمعيت كشور را افرادي تشكيل مي دهند كه داراي اختلال شخصيت هستند اختلال شخصيت از همان دوران كودكي به وجود مي آيد و با شخصيت فرد تركيب مي شود و تا حدودي غيرقابل تحمل مي باشد و با اختلالات رواني مانند افسردگي، اسكيزوفرني و فوبي ها متفاوت مي باشد.

اختلال شخصيت تاريخ شروع خاصي ندارد و ممكن است بدون علت خاصي باشد و نمي توان براي آن درمان كاملا قطعي در نظر گرفت.

چه عواملي باعث مي شود تا فرد درگير اختلال شخصيت شود؟
براي اين سوال پاسخ قطعي و كاملي وجود ندارد اما بر اساس مطالعات انجام شده اختلال شخصيت به عوامل بسياري بستگي دارد و به عوامل ژنتيكي، بيولوژيكي و روانشناختي و اجتماعي بستگي دارد و باعث شكل گيري اختلالات شخصيت مي شود.

دو عامل ژنتيكي و محيطي نقش مهمي در رشد اختلالات شخصيت دارند و ساختار ژنتيكي در ايجاد شخصيت درونگرايي و برونگرايي نقش تعيين كننده اي دارد و ۵۰ درصد نقش خود را ايفا مي كند.

علاوه بر نقش ژن بايد وقايع و اتفاقاتي كه در دوران اوليه زندگي به وجود آمده است را مورد بررسي قرار داد همچنين وقايعي و اتفاقاتي كه مربوط به والدين مي شود نقش مهمي در شكل گيري اختلالات شخصيت دارد.

اختلالات شخصيت در بيشتر مواقع به دليل تجربه ها و اتفاقات تلخي كه فرد در زمان كودكي تجربه كرده است به وجود مي آيد و يا اينكه فرد در آن زمان خود را با كسي كه مشكل عصبي و اختلال رواني داشته است همانند مي كرده و باعث اختلالات شخصيت او شده است.

شيوه ارتباطي والدين با كودك بسيار مهم است و به اختلال شخصيت رابطه اي بسيار نزديك دارد اگر والدين براي فرزند خود وقت بگذارند و به نيازهاي او به خوبي پاسخ دهند و هنگامي كه كودك دچار خشم و عصبانيت و ترس و نااميدي مي شود به گونه اي آرام با او رفتار كنند و واكنش صحيحي داشته باشند در اين صورت كودك ياد مي گيرد به ديگران اعتماد كند و به خوبي با ديگران ارتباط برقرار كند.

وقتي كودك ياد بگيرد كه به ديگران اعتماد داشته باشد در بزرگسالي و در دوران جواني به افراد مهم زندگي خود اعتماد خواهد كرد و جهان را جايگاه درست و امن مي بيند و مي تواند زندگي سالمي در كنار عزيزانش تجربه كند.

ارتياط والدين با كودكان
اما اگر والدين نتوانند با كودك خود رابطه دوستانه برقرار كنند و آنچه كه كودك گفت بر خلاف آن پيش بروند در اين صورت كودك به آن ها اعتماد نخواهد كرد و به فردي شديدا دفاعي، بي احساس، بدبين و پرخاشگر تبديل خواهد شد و به او احساس عدم امنيت و عدم اعتماد به جهان پيرامون دست خواهد داد.

فردي كه دچار اختلال شخصيت مي شود قادر نخواهد بود احساسات و هيجانات خود را كنترل كند و نمي توانند خودش را آرام كند و اعتماد كردن به ديگران بسيار برايش سخت خواهد بود.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-تكنيك هاي باورنكردني تشخيص اختلال شخصيت